กาแฟขี้ชะมด (อินโดนีเซีย: Kopi Luwak)

ตัวชะมดที่กินกาแฟแล้วเอาขี้ที่มีเม็ดกาแฟมาคั่วกลิ่นกาแฟขี้ชะมดหอมหวลชวนดื่มกาแฟ

ขั้นตอนของการทำ กาแฟชนิดนี้มาจากไร่บนเกาะสุมาตรา โดยเริ่มต้นจากชาวไร่กาแฟจะเลี้ยงชะมดสกุล Paradoxurus นี้ไว้ในไร่กาแฟและปล่อยให้มันกินผลกาแฟในไร่ เมื่อชะมดถ่ายออกมาก็จะมีเมล็ดกาแฟติดออกมาด้วย จากนั้น ชาวไร่เก็บเมล็ดเหล่านี้เก็บมาล้างทำความสะอาดและตากแห้ง จนกาแฟเหล่านี้นำไปคั่วและชง ทำให้นักดื่มกาแฟหลายคนบอกว่ากาแฟชนิดนี้มีรสชาติและกลิ่นเฉพาะตัว

เรื่องกาแฟขี้ชะมด..
กาแฟโกปิล๊วกคือคำตอบของวัฒนธรรมนี้ !
เรื่องราวพิศดาร เป็นกาแฟจากขี้สัตว์ แลดูน่าขยะแเขยง แต่กลับได้รับคำชมจากผู้เชี่ยวชาญ
ว่าให้น้ำกาแฟที่มีกลิ่นรสล้ำเลิศ และยังเป็นของหายากทำให้ราคาแพงลิบลิ่วจนผู้คนที่เดินดินกินเข้าแกงฟังแล้วถือเป็นเรื่องขบขันความเป็นจริงของกาแฟขี้ชะมดอย่างสั้นๆ คือ เป็นกาแฟที่ถูกตัวชะมดเช็ดหรือที่เรียก ปาล์มซีเว็ทแค็ทที่มีอยู่ในป่าบางแห่งในเอเซียเรากินเข้าไปเป็นเป็นอาหาร ตามธรรมชาติ

ชะมดกินเมล็ดกาแฟขี้ออกมาเป็นแบบนี้

ชะมดจะเลือกกินแต่ผลกาแฟที่สุกสมบูรณ์ดี

เมื่อตกอยู่ในท้องเกิดการย่อยเอาเปลือกและเนื้อของผลกาแฟออก เหลือเป็นกะลากาแฟซึ่งท้องชะมดย่อยไม่ได้จึงถูกขับถ่ายออกมาเป็นขี้ อาจรวมถึงไขมันพิเศษของตัวชะมดที่อยู่ตรงทวารหนักจึงทำให้มูลที่มีเมล็ดกะลากาแฟกอดตัวกันดีและมีปฏิกิริยาเคมีบางอย่างช่วยในกระบวนการหมักหรือ fermentation ของตัวเมล็ดกาแฟส่งผลดีกับกลิ่นรสของกาแฟที่ออกมาเป็นขี้นั้นกาแฟที่ออกมาจากก้นชะมดนั้นมีกะลาซึ่งก็เหมือนเปลือกของข้าวเปลือกห่อหุ้มอยู่

อย่างมิดชิด กะลาติดขี้นี้จะถูกนำไปตาก บางคนก็นำไปล้างก่อนแล้วจึงไปตากจนแห้ง แล้วจึง
สีเปลือกนี้ออกทำให้ได้กาแฟสารซึ่งอยู่ข้างในออกมาเป็นเมล็ดกาแฟดิบรอการคั่วต่อไป
ใครที่คิดว่าเราเอาขี้ชะมดมาดื่มกินจึงอาจถูกแค่ครี่งเดียว และไม่ได้น่าสอิดสะเอียนเหมือน
การนำขี้หมาขี้วัวมากินอย่างใดเมื่อกาแฟขี้ชะมดมีชื่อเสียงโด่งดังและราคาทะลุกิโลกรัมละหลายหมื่นบาท จึงมักถูกตั้งข้อสงสัยถึงคุณภาพการดื่ม ความคุ้มค่า และอย่างไรจึงจะมั่นใจได้ว่า "มันเป็นของจริง"

1.เริ่มจากที่ว่าจริงไม่จริงนั้น คิดว่าต้องเสี่ยงกันเอาเองครับ ด้วยความที่
ราคามันหลุดโลกขนาดนั้นเราคงยากที่จะหาประสบการณ์ได้มากพอจนสามารถเปรียบเทียบได้
ว่าอันไหนของจริงหรือไม่ แต่ที่พอเป็นข้อมูลให้ได้คือกาแฟประเภทนี้โด่งดังมาจากอินโดนีเซีย
รสชาติมหัศจรรย์พันลึกที่ผู้เชี่ยวชาญพูดถึงนั้นมักหมายถึง โกปิล๊วกที่มาจากอินโดนีเซีย
กาแฟขี้ชะมดสัญชาติอื่นนั้นยังต้องพิจารณาเป็นตัวๆ ไปว่ามีรสชาติหรือบุคลิกลักษณะเป็นอย่างไร
แต่จากประสบการณ์ที่เคยได้ชิมโกปิล๊วกจากอินโดนีเซียมาบ้างบอกได้เลยว่ากลิ่นรสไม่เคยเหมือนกันซักครั้ง และคุณภาพการดื่มก็ต่างกันมากบ้างน้อยบ้าง นั่นหมายความว่านอกจากท่านจะเสี่ยงกับว่าเป็นของจริงหรือไม่แล้ว แม้เป็นของจริงท่านยังต้องเสี่ยงกับคุณภาพที่หลากหลายอีกด้วย

2.คุ้มค่าราคาที่จ่ายไปมั๊ย ?เคยได้โกปิล๊วกคุณภาพดีมากไปหิ้วมาจากโรงงานที่เมดานเอง
 และนำมาคั่วด้วยตัวเองโดยคั่วอ่อนมาก ยอมรับว่ากลิ่นมันพิเศษเป็นโทน sugar browning
แบบพวกคาราเมล บัตเตอร์สก๊อตช์ ตลบอบอวล อซิดิตี้ต่ำแต่ไม่ flat สุดยอดแห่งความ mellow
บอดี้ดีพอให้เหลืออาฟเตอร์เทสยาวๆ ทั้งที่คั่วมาอ่อนมาก เป็นความประทับใจแบบครั้งหนึ่งในชีวิต
เสียค่าเมล็ดกาแฟไปขีดละประมาณ 100 usd ถือว่าโอเค เพราะไม่ได้คิดจะดื่มทุกวัน
เอาแค่เป็นประสบการณ์ ในขณะที่โกปิล๊วกที่ได้จากอีกโรงงานในเมดานมีราคาถูกกว่าแต่คุณภาพ
ก็ต่ำกว่าชัดเจน สรุปว่าคุ้มไม่คุ้มอยู่ที่ท่านได้ชิมอะไรเข้าไป และความประทับใจส่วนตัวนั้น
แต่ละคนก็ต่างกันไปตามประสบการณ์และความคาดหวัง แต่ถ้าเป็นแก้วที่มีราคาซัก 5-6 ร้อยบาทในบรรยากาศที่พิเศษสักหน่อย ถือว่าคุ้มแล้ว

3.กาแฟขี้ชะมดของไทย ? ที่จะว่าแท้หรือไม่แท้นั้น ลำดับแรกเลยคือต้องเข้าใจว่ามันไม่ใช่
โกปิล๊วกที่ชาวโลกรู้จักเพราะ โกปิล๊วกที่โด่งดังมีชื่อเสียงกำเนิดในอินโดนีเซียเท่านั้น
แต่เมื่อเราเรียกว่ากาแฟขี้ชะมด ถ้าจะเป็นของแท้อย่างน้อยมันต้องออกมาจากก้นชะมดจริงๆ 
อันนี้ยังพอถือได้ว่าเป็นกาแฟขี้ชะมดแท้ๆ ซึ่งท่านก็ต้องเสี่ยงกันเองว่ามันจะแท้หรือไม่แท้
ด้วยเหตุผลเดียวกับ 2 ข้อที่กล่าวไปข้างต้น ส่วนคุณภาพการดื่มหรือความคุ้มค่านั้นก็เช่นกัน
ส่วนตัวผมเคยได้ชิมมาบ้างแต่ขอละไว้ฐานที่มันก็ไม่ไกลตัวท่านนัก
เรียบเรียงข้อมูลเพิ่มเติมโดย musa